Wednesday 24 March 2021

Sunday 21 March 2021

Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της.

 Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από το επίπεδο διαβίωσης των φυλακισμένων της.

Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, 1821-1881, Ρώσος συγγραφέας

 


Πρόσφατα συναντήθηκα με έναν πελάτη μου σε μία υπό κατασκευή καφετέρια που ενδιαφερόταν να ελέγξει κάποια ζητήματα στατικότητας. Με την κουβέντα ανέκυψε ότι ο πελάτης προερχόταν από 10ετή απομάκρυνση από την χώρα καθότι οι επιχειρήσεις του είχαν πέσει έξω για ποσό άνω των 350.000ευρώ και μετά από δικαστικές διαμάχες και φυλάκιση έφυγε στο εξωτερικό. Γύρισε να ορθοποδήσει στην χώρα και μετά από μήνες υποχρεωτικής εργασίας στους δήμους για μείωση του χρέους του, προσπαθεί να κάνει ένα καινούργιο βήμα στην ηλικία των 40. Φυσικά και αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε αυτή τη χώρα με κανέναν τρόπο καθότι διαδικασία ρυθμίσεων ή περιορισμών των τόκων δεν υφίσταται. Συνεπώς ο άνθρωπος που έχει τόσα να προσφέρει ως μελλοντικός εργοδότης για τουλάχιστον άλλα 30 χρόνια αποκλείεται από κάθε δραστηριότητα οικονομική γιατί αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Με αφορμή αυτή την ιστορία και την φυλάκιση για χρέη παρακολούθησα ντοκιμαντέρ για τις Ελληνικές φυλακές και εν συντομία μπορούμε να πούμε τα εξής

Οι ελληνικές φυλακές βάζουν υπόδικους με κατάδικους στο ίδιο κελί. Για παράδειγμα κάποιος που μπαίνει για χρέη μπορεί να είναι στο ίδιο κελί με κάποιον που για φόνους έχει μπει 2 φορές ισόβια.

Οι συνθήκες φυλάκισης είναι τέτοιες που το κοινό συναίσθημα των αποφυλακισμένων είναι: αν κράτος και κοινωνία μου μου φερθήκατε έτσι, τότε δείτε και εγώ πως μπορώ να σας φερθώ! Για το λόγο αυτό πολύ επανέρχονται στη φυλακή για ίδια ή και μεγαλύτερα αδικήματα σύντομα.    

Αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης άλλων Ευρωπαϊκών κρατών, η Ελλάδα κατατάσσεται στις χειρότερες θέσεις συνθηκών κράτησης. Και δεν είναι μόνο αυτό. Το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει μέριμνα ουσιαστική για το έγκλημα το οικονομικό που προκύπτει από επιχειρηματικές αστοχίες.

Εν κατακλείδι, στη χώρα μας ο επιχειρηματίας είναι στα μάτια της κοινής γνώμης ο ριψοκίνδυνος, ο εκτεθειμένος και αυτός που το κράτος δείχνει το σκληρότερο πρόσωπό του. Αυτή η γνώμη έχει βάση και η δαιμονοποίηση του ρόλου στην κοινωνία του επιχειρηματία είναι και από την κατηφόρα του, και όχι μόνο από τα αριστερά κατάλοιπα της κοινωνίας μας.

Ένα πρόσωπο λοιπόν που θεωρείται ο μεγαλύτερος ψυχογράφος της ανθρωπότητας μας κατοπτρίζει ότι ο πολιτισμός μας παραπαίει.

Το πρόσωπο του κράτους είναι σκληρό και ανήθικο. Δεν το λέω εγώ το λέει ο καθρεπτισμός των φυλακών μας.

Προσοχή λοιπόν μα όχι φόβος. Κάντε επιχειρήσεις δημιουργήστε θέσεις εργασίας, κάντε το όνειρο πραγματικότητα αλλά ταυτόχρονα μάθετε χρηματοοικονομικά. Ο μοναδικός λόγος που κλείνει μία επιχείρηση είναι η έλλειψη ρευστού. Είναι ο κοινός και μοναδικός λόγος για κάθε επιχείρηση. Κύριος λόγος είναι η έλλειψη χρηματοοικονομικών γνώσεων.

Καλή τύχη.

 

Το πιο hot του μήνα!